Onlangs heb ik de (gratis) cursus de teken4daagse gevolgd. Erg leuk om te doen en voor mij een volgende stap in mijn ontdekkingstocht van de ‘visuele enterprise architectuur’. Ik ben ook al jaren enthousiast lid van de werkgroep Visuele Enterprise Architectuur (VEA) bij het NAF. Als architect kan ik mij uiteraard heerlijk bezighouden met het opstellen van Archimate plaatjes. Zelfs het opstellen van een metamodel met daarin de semantische afspraken voor een groep architecten die samen werken aan een corporate architectuur geeft mij de nodige voldoening (zeker als de concrete invulling van het metamodel door anderen daadwerkelijk lukt). Tegelijkertijd zie ik ook de beperkingen in van een sterk formele wijze van visualiseren). Inmiddels zijn de voorbeelden ook talrijk van alternatieve vormen van visualisaties die veel meer gericht zijn op het bijeenbrengen van ideeen, visies, knelpunten, etc. Een goed voorbeeld hiervan zijn de platen gebaseerd op de IDEA tekenset van werkgroep collega Sjako ten Haken: http://3danimatix.blogspot.nl/p/bedrijf-en-proces-stills.html. Een ander voorbeeld is het maken van kaarten voor het creeeren van gemeenschappelijke beelden: http://studiokessler.com/portfolio/kaarten-voor-bedrijven/.
Al jaren neem ik mij voor om meer te gaan tekenen. Zo heb ik het boek ‘On the Back of Napkin’ gekocht van Dan Roam, ben ik lid geworden van de eerder genoemde werkgroep VEA, heb ik een seminar gevolgd over infographics en heb ik een aantal keren een bijeenkomst bijgewoond van het Instituut voor beeld en Taal. Wat telkens wordt aangehaald, is voor mij ook meer dan waar: als klein kind teken je gewoon maar naarmate je ouder wordt, verdwijnt dit en wordt de drempel om te tekenen steeds groter. Af en toe gebruik ik dan wel (online) teken-tooltjes die mij het daadwerkelijk tekenen uit handen nemen maar telkens merk ik weer dat ik niet echt datgene kan uitbeelden wat ik werkelijk bedoel. De laagdrempeligheid van de teken4daagse heeft mij over de streep getrokken om het toch weer eens zelf te gaan proberen. En wat blijkt? De belangrijkste les die ik heb geleerd bij de teken4daagse is dat een mooie tekening absoluut NIET de essentie is. Een heel simpel voorbeeld spreekt boekdelen.
Bij de cursus hoort ook een (besloten) facebook groep om resultaten te tonen en feedback te krijgen. Na mijn eerste les in de groep geplaatst te hebben, begon ik voortvarend allemaal bijdragen te ‘liken’. Al snel realiseerde ik mij dat dit onbegonnen werk was. Ik besloot om een post te doen in de groep met deze opmerking en met bijbehorend plaatje …
Binnen de kortste keren waren er meer dan 100 likes en instemmende reacties. De tekening stelt eigenlijk helemaal niks voor maar de timing en de eenvoudige boodschap gaven wel heel duidelijk de essentie van mijn gevoel weer op dat moment (en blijkbaar die van velen). De les die ik daarnaast heb geleerd is dat tekenen voor mijzelf al heel veel helpt om tot de essentie te komen van een onderwerp. Ik hoef het dus helemaal niet voor anderen te doen (en daarmee is de drempel ook weer een stuk lager). Ik heb mij voorgenomen om (architectuur) concepten die lastig zijn uit te leggen, te proberen uit te tekenen. Wie weet komen ze online te staan 😉
